One Shot: To już ten czas + BARDZO WAŻNE INFO!

 Ponieważ wiedziałam, że to koniec, zamknęłam oczy i oddałam się czynnikom zewnętrznym. Wolałam myśleć, że umrę. Umrę razem z nim. Czułam, że już za chwilę pójdę w stronę światła. W stronę czegoś co czekało na mnie już dwadzieścia lat. Tak, to prawda. Mam dwadzieścia lat i mogę umrzeć. Właśnie teraz.

 Wróciłam do rzeczywistości.
Jak widzicie ja jednak mam niemałe szczęście. Mimo to, chciałabym leżeć na stole operacyjnym zamiast mojego ukochanego. Zawsze to on się mną opiekował, gdy byłam chora, gdy byłam w ciąży. Tak, byłam w ciąży. Jednak podczas wypadku poroniłam. Jest to dla mnie cud. Cud, ponieważ wiem że Jorge z tego nie wyjdzie. Może się nie obudzić, bo aktualnie leży w śpiączce. Nie chciałabym, żeby moje nienarodzone dziecko żyło bez ojca. Lecz teraz pozostaje mi tylko czekać.

 Weszłam po cichu do sali.
Widok jaki zastałam spowodował, że straciłam panowanie nad sobą. Padłam obok jego łóżka, chwyciłam go za rękę i zaczęłam płakać. Żaliłam mu się, że chcę umrzeć. Chcę umrzeć za niego.
 Moja miłość do niego była bezgraniczna. Pamiętam, jak się cieszył kiedy usłyszał, o tym że jestem w ciąży.
Tak bardzo chcę, żeby wrócił!

Notka od autora:
Kochani... Bardzo trudno jest mi tutaj pisać.
Jednak ostatnio bardzo tęsknię za wami i za pisaniem ROZDZIAŁÓW.
Wiem, że sama chciałam pisać te One Shoty, ale jak widzicie nie idzie mi to.
PYTANIE DO WAS : CZY CHCECIE WRÓCIĆ DO OPOWIADANIA?!

I ten One Shot dedykuję Tini, która poprawiła moje samopoczucie <3
Kocham wasss <333
I proszę o komcie c: